Hans van Driel

Ik ben geboren in 1965 en met een 2 jaar oudere broer opgegroeid in een gezin waar mijn ouders ieder hun eigen geschiedenis inbrachten. Voor mij was er onvoldoende emotionele afstemming voelbaar.

Op mijn 9^de maakte ik een val achterwaarts een trapgat in. Een paar jaar later, tijdens een groeispurt in mijn puberteit, ontstonden de eerste rugklachten. De angst om in de steek gelaten te worden, de impact van de val en de groeispurt werden te veel voor mijn lijf. De opgebouwde spanningen verkrampte mijn lage rugspieren, dat versterkte in tijden van spanning.

Mijn eerste dochter werd te vroeg geboren. Door de onzekerheden in haar eerste maanden ontwikkelde ik PTSS. Door de spanning die al in mijn lijf opgeslagen zat was er onvoldoende flexibiliteit in mij om deze periode schadevrij door te komen.

Jaren later herbeleefde ik de val in het trapgat, waarna ik de vastgezette spierspanning uit mijn rug voelde wegvloeien. Sinds dat moment ben ik vrijwel vrij van rugklachten en heb ik ervaren dat het lichaam je feilloos laten weten hoe je er voor staat.

Nadat ik leerde de momenten te herkennen waarop mijn angst op dagelijkse uiteenlopende manieren naar voren kwam én de manieren waarop ik deze probeerde te onderdrukken, ontstond er ruimte om werkelijk te gaan voelen. De angst en het onderdrukken bleken een bepalende rol te spelen in hoe ik me vaak voelde, de keuzes die ik maakte of juist uit de weg ging. Aan mijn PTSS lagen niet de spanningen en onzekerheden in die periode ten grondslag, maar de manier waarop ik ermee omging; dat was de werkelijke oorzaak.

Na 30 jaar heb ik de grafische industrie achter me gelaten. Van deadlines, budgetten, creatieve en strategische beslissingen heb ik de richting van het hart gekozen en ben ik de opleiding tot massagetherapeut aan de Akademie voor Massage en Beweging gaan volgen.
Daarnaast volg ik bij- en nascholingen, en werk ik aan mezelf door intervisie, supervisie en leertherapie.