Emoties als echo van je verleden

Emoties die in het heden opkomen, dragen vaak een echo van het verleden met zich mee. Soms voelen we ons geraakt door iets kleins, zonder precies te begrijpen waarom. Het kan een blik zijn, een woord, een situatie, iets dat een gevoel oproept dat groter lijkt dan het moment zelf. Dit is een uitnodiging om stil te staan en te luisteren.

Door aandacht te geven aan wat je voelt, zonder het te onderdrukken of te veroordelen, geef je jezelf de ruimte om oude, onbewuste gevoelens alsnog te erkennen. Misschien waren deze emoties er vroeger al, maar was er toen geen veilige plek om ze te voelen. Nu, door ze waar te nemen en serieus te nemen, kunnen ze alsnog een plek krijgen.
Als je deze gevoelens erkent en doorvoelt, kan je lichaam ontspannen. Spanning die misschien jarenlang onbewust aanwezig was, kan zich langzaam ontladen. Je hoeft niets op te lossen of te forceren, alleen maar aanwezig te zijn bij wat zich aandient.
Het kan ondersteunend zijn om dit proces niet alleen te doen. Iemand die met je meekijkt, die kan helpen je lichaam erbij te betrekken, kan je helpen de signalen die diep in je opgeslagen liggen beter te begrijpen. Een zachte, invoelende aanwezigheid kan het gemakkelijker maken om je open te stellen voor wat er in je leeft.

Helen begint bij voelen. Voelen zonder oordeel, zonder verzet. Enkel met aanwezigheid en erkenning.